Ένας κόσμος που να μην ντροπιάζει την καρδιά μας

17 Νοέμβρη 2014

Η πατρίδα μας, βρίσκεται υπό τον αυστηρό περιορισμό των διεθνών αγορών, των στυγνών δανειστών και των τροικανών δυναστών.

Ο περήφανος λαός μας, δοκιμάζεται από την οικονομική ανέχεια και τον περιορισμό των αυτονόητων κοινωνικών παροχών του Κράτους Πρόνοιας.

Κατεκτημένα από χρόνια κοινωνικά δικαιώματα, περιορίζονται ή καταργούνται.

Ο καθημερινός αγώνας των μη προνομιούχων αυτής της χώρας γίνεται για το καθημερινό πλέον ψωμί, η φτώχεια και η γενικευμένη οικονομική ύφεση καθιστά την παιδεία δικαίωμα για λίγους πλέον, ενώ παραμένει ζητούμενο για την πατρίδα μας, η ελευθερία να αυτοπροσδιορίζεται και να αυτοδιοικείται χωρίς τους τροικανούς επιτηρητές.

Δεκαετίες μετά από τον Νοέμβρη του 73, η ενεργή στάση των φοιτητών και του λαού που αγκάλιασαν το Πολυτεχνείο, στέλνει απλά και ταπεινά την υπόμνηση ότι η Πολιτική δεν μπορεί παρά να χει ενεργούς Πολίτες για να είναι δημοκρατική και ελεύθερη.

Η πολιτική με τους ενεργούς πολίτες, για να παραφράσουμε τον Ν. Καζαντζάκη, “έχει τη δύναμη να φτιάξει ένα κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά μας”