ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΥΡΙΝΟ ΟΛΕΘΡΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ

«Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν»

Δέκα χρόνια πριν, η Πάρνηθα παραδίδονταν στην μανία των αδηφάγων φλογών και η αττική γη, πνιγόταν στα αποκαΐδια και τους καπνούς. Η φωτιά στην Πάρνηθα εκείνο τον καυτό Ιούνη του 2007, άνοιξε τον πύρινο κύκλο των πρωτοφανών πυρκαγιών στη χώρα μας που αφαίρεσε τη ζωή δεκάδων συμπολιτών μας, παρέδωσε στον όλεθρο και την καταστροφή μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας μας.

Μετά την πυρκαγιά στην Πάρνηθα, η Αττική, συνέχισε μέχρι και σήμερα να δέχεται πύρινες επελάσεις, που στοχεύουν να εξαφανίσουν το λιγοστό και πολύτιμο φυσικό πλούτο της. Κάθε χρόνο μονότονα, η Ένωση μας κρούει τον κώδωνα κινδύνου για τους κινδύνους των δασικών πυρκαγιών και την ανάγκη όσο δυνατόν καλύτερης προετοιμασίας του δασοπροστατευτικού μηχανισμού και κυρίως της υποστήριξης του Πυροσβεστικού Σώματος που καλείται να σηκώσει το βάρος των επιχειρήσεων πυρόσβεσης.

Δέκα χρόνια μετά την καταστροφική επέλαση της πυρκαγιάς στην Πάρνηθα και η ενεστώσα πολιτική ηγεσία, διαχειρίζεται τις ελλείψεις του Πυροσβεστικού Σώματος και του δασοπυροσβεστικού μηχανισμού με την αισώπεια ρήση του τίτλου της παρούσας παρέμβασης, κάνοντας διαπιστώσεις για τα προβλήματα, αφορισμούς για το παρελθόν, ευχές για το μέλλον διανθισμένες με επιθέσεις στα σωματεία που αναδεικνύουν τα προβλήματα.

Ανήμερα της θλιβερής επετείου, δυστυχώς, το Πυροσβεστικό Σώμα στην Αττική δίνει τη μάχη της αντιπυρικής περιόδου με εφόδιο τις ελλείψεις:

  • Πάνω από 400 Πυροσβέστες μετακινήθηκαν από τις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες της Αττικής, παραμονές της έναρξης της αντιπυρικής περιόδου
  • Πάνω από το 20% των υδροφόρων πυροσβεστικών οχημάτων και το 30% των βοηθητικών οχημάτων βρίσκονται εκτός λειτουργίας. Για δε την ηλικιακή τους κατάσταση τα περισσότερα βρίσκονται σε υπερώριμη κατάσταση, με ότι μπορεί να σημαίνει για την επιχειρησιακή τους αξιοποίηση.
  • Υλικά και υποστηρικτικά μέσα για τις επιχειρήσεις σε κατάσταση ισχυρής ανεπάρκειας.
  • Η εναέρια υποστήριξη των πυροσβεστικών επιχειρήσεων από πλευράς αεροσκαφών βρίσκεται στα ιστορικά χαμηλά.

Δυστυχώς το Πυροσβεστικό Σώμα ρίχνεται στη μάχη «μόνο και έρημο» με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου μας, αντί να ενεργεί, να επιλέγει την τακτική των «ψυχολογικών επιχειρήσεων». Ενδιαφέρον μεν αφήγημα, αλλά το προπέτασμα καπνού δεν φθάνει για να σβήσει πυρκαγιές.

Με αυτήν την παρέμβασή μας κρούουμε το καμπανάκι του κινδύνου για την άμεση επίλυση των προβλημάτων και ελλείψεων ώστε το ΠΣ να είναι όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερο όταν χρειαστεί, που το απευχόμαστε. Και για να μας ξανακατηγορηθούμε για «παράγωγη εντυπωσιοθηρικών ανακοινώσεων με επίδειξη προκατάληψης, αντιπολιτευτισμού κλπ κλπ» παραθέτουμε μερικές δηλώσεις, ανθρώπων εκτός του ΠΣ:

  • Του δασολόγου Γαβριήλ Ξανθόπουλου, ειδικού στις δασικές πυρκαγιές, ερευνητή του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού ΔΗΜΗΤΡΑ, στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων, ο οποίος σημειώνει: «Αυτό που συνέβη στην Πορτογαλία, θα μπορούσε να συμβεί και στην Ελλάδα. Υπάρχει ένας εκρηκτικός συνδυασμός. Από τη μια, η αύξηση της καύσιμης ύλης και η αδυνατισμένη Πυροσβεστική Υπηρεσία, η οποία δεν κάνει σε βάθος διαχείριση των δασών.»
  • Της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς η οποία επισημαίνει: «Η οικονομική κρίση που έχει επηρεάσει και τον μηχανισμό δασοπροστασίας και το αποδυναμωμένο Πυροσβεστικό Σώμα που θα στερηθεί φέτος γύρω στους 700 πυροσβέστες, είναι για την επιδρούν στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Υπολογίζεται ότι μόνο 50% των αναγκών για έργα αντιπυρικής προστασίας καλύπτεται από τις Δασικές Υπηρεσίες που τα υλοποιούν. Επιπλέον, κατά την περιβαλλοντική οργάνωση, τρία χρόνια από τη θέσπιση του σχετικού νόμου (4249/2014) δεν έχουν γίνει ακόμη οι απαραίτητες ενέργειες για την πλήρη επιχειρησιακή αξιοποίηση χιλιάδων εθελοντών δασοπυροσβεστών.»

Να προσθέσουμε μόνο ότι η προστασία του περιβάλλοντος δεν κοστολογείται γιατί έχει ανυπολόγιστη αξία.