Η διασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας μας είναι το χρέος μας στους ήρωες του 1821

Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζεις

πως την γην μας θα την κάνεις δική σου, βγάλ’ ντο από τον νου σου.

(από επιστολή του Θ.Κολοκοτρώνη στον Ιμπραήμ)

Βαριά παρακαταθήκη κληροδοτήθηκε στη γενιά μας από τους προγόνους -αγωνιστές του ξεσηκωμού της 25ης Μαρτίου του 1821. Παρακαταθήκη εμπλουτισμένη με αγώνες μακραίωνης ιστορίας από Έλληνες που δώσαν τη ζωή τους και χύσαν το αίμα τους.

Λαός σοφός που συναισθανόταν το χρέος του, σεβόταν την ιστορία του και λάτρευε να ανασαίνει λεύτερα, πληρώνοντας το κόστος για το πολύτιμο αυτό απόκτημα.Μοναδικό του φλάμπουρο στον αγώνα του για τη λευτεριά, η “αποκοτιά” του να μην υπολογίζει την διαφορά δυνάμεως και ισχύος.

Έλεγε χαρακτηριστικά ο Γέρος του Μωριά: Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.”

Αυτή η περήφανη στάση του λαού μας ήταν το όπλο του σε όλες τις εθνικές περιπέτειες. Το δίκιο του και η ψυχή του τον ατσάλωνε και έκανε το “αδύνατο” δυνατό.

Σήμερα ο λαός μας δίνει πάλι τη μάχη του, σε ένα σύγχρονο πόλεμο, αυτό της επιβίωσης, σε ένα “γνώριμο εχθρικό πεδίο φίλων και συμμάχων.” Και σε τούτο τον πόλεμο η ευχή του Γέρου του Μωριά δαφνοστεφανώνει την πάλη του λαού μας:

“Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα.”