Πυροσβεστική Εκπαίδευση τύπου 1931

Ολοταχώς προς τα πίσω

Σταθερή πλέον η τακτική Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, για την υποβάθμιση του Πυροσβεστικού Σώματος. Στις 03-02-2012 με την 6282 οικ. Φ300.2 απόφαση ΑΠΣ η οποία εκδόθηκε από τη διεύθυνση προσωπικού Α.Π.Σ. ορίστηκε ο τόπος πραγματοποίησης της εκπαίδευσης των πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης, αλλά έγινε και ορισμός ονομαστικά του αριθμού των εκπαιδευομένων ανά Υπηρεσία. Η ίδια απόφαση, καθόριζε επίσης ότι οι προσληφθέντες πρέπει να φέρουν μαζί τους, πέραν της αστυνομικής ταυτότητας, το αντίγραφο του τίτλου σπουδών – με δημόσια αποδοχή ότι ενδεχομένως δεν είχε προσκομισθεί – και το ειδικό φύλλο πορείας για τους άντρες.

Στις 08-02-2012 με την υπ. Αριθ. Πρωτ. 7168 οικ Φ.300.2 απόφαση Αρχηγού Π.Σ. κλήθηκαν για φοίτηση στις 10-02-2012 οι «επιτυχόντες» Πυροσβέστες Πενταετούς υποχρέωσης.

Στις 09-02-2012 με την 6032 Φ401.1 απόφαση ΑΠΣ η οποία εκδόθηκε από τη Δ/ση Εκπαίδευσης έγινε ορισμός εκπαιδευτών των νεοπροσλαμβανόμενων και επίσης αποφασίστηκε, ότι οι τόποι- Πυρ/κες Υπηρεσίες εκπαίδευσης, για τους προσληφθέντες της προηγούμενης απόφασης, ορίζονται ως παραρτήματα της Πυρ/κης Ακαδημίας. Η βιασύνη η προχειρότητα και η έλλειψη σοβαρότητας και νομιμότητας είναι κύρια χαρακτηριστικά όλων των αποφάσεων.

Μετά από την επισήμανσή μας στις 09-02-2012 ότι η πρόσληψη των πυρ/στων πενταετούς υποχρέωσης, υλοποιείται πριν την ολοκλήρωση ελέγχου εγκυρότητας και γνησιότητας των δικαιολογητικών εγγράφων που υποβλήθηκαν από τους επιτυχόντες από τους έχοντες κατά νόμο (ΥΑ 12077/15-07-2011 ΦΕΚ 1618Β αρθ.4 παρ.2,3) την αρμοδιότητα αυτή, το Α.Π.Σ. την επόμενη μέρα στις 10-02-2012 τροποποίησε την από 03-02-2012 απόφασή με την υπ. Αριθ. 7586οικ Φ.300.2 απόφαση της Δ/σης προσωπικού, ακυρώνοντάς την στο μέρος που αφορά τον τίτλο σπουδών και το απολυτήριο στρατού για όλους τους προσλαμβανομένους.

Οι πιο πάνω παλινωδίες στερούν τη δυνατότητα προγραμματισμού της εκπαίδευσης των προσλαμβανομένων, με βάση το επίπεδο των γνώσεών τους, γεγονός οποίο και τονίσαμε. Η όλη διαδικασία συνεπάγεται τον υποβιβασμό του επιπέδου των απαιτούμενων γνώσεων και κατ΄ επέκταση τον υποβιβασμό των εξετάσεων που θα διενεργηθούν προς πιστοποίηση των αντικειμένων της εκπαίδευσης και αναγκάζει την Υπηρεσία στα πλαίσια τήρησης των αρχών της χρηστής διοίκησης και αξιοκρατίας, να οριοθετήσει ύλη με βάση το γνωσιολογικό επίπεδο της πλειοψηφίας, (σε πολλές περιπτώσεις ΥΕ) που για πρώτη φορά στην μεταπολίτευση χαρακτηρίζει την υλοποιούμενη πρόσληψη.

Να θυμίσουμε ότι ο κος Βούγιας ως Υφυπουργός Προ.Πο.(της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ) σε δηλώσεις του, στις 21-8-2010 έλεγε χαρακτηριστικά: «Σχετικά με την απόφαση, η εισαγωγή να γίνεται μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων επισήμανε πως αυτό “διασφαλίζει την αξιοκρατία και το υψηλό επίπεδο ικανοτήτων των ένστολων πολιτών. Και βέβαια η αναβάθμιση της ποιότητας των σπουδών σε ανώτερο επίπεδο εκπαίδευσης θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε το σύνθετο πρόβλημα της πυροπροστασίας να αντιμετωπίζεται πιο αποτελεσματικά, τόσο στο στάδιο της πρόληψης όσο και στο στάδιο της καταστολής και της κατάσβεσης των πυρκαγιών αλλά και των άλλων φυσικών καταστροφών στη χώρα μας»

Σχεδόν δύο χρόνια μετά φαίνεται η αλήθεια των προθέσεων της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠ.ΠΡΟ.ΠΟ. που παρέμεινε στην θέση της και έφερε την πλήρη απαξιώση των δομών στο ΠΣ. Επιπλέον επιχειρείται κατασκευή συνθηκών κοινωνικού αυτοματισμού στις τάξεις του ΠΣ, πιθανόν με απώτερο στόχο την μείωση της εσωτερικής ασφάλειας της χώρας μας. Η προχειρότητα και η βιασύνη φαίνεται στην απόφαση της 09-02-2012 με τον ορισμό ως εκπαιδευτών, ορισμένου αριθμού στελεχών που δεν έχουν καμία συνάφεια με το αντικείμενο που τους ανατίθεται να διδάξουν για την περιοχή της Αττικής και ολοκληρώνεται με την μη ύπαρξη ορισμού αντικειμένου εκπαίδευσης, θεωρητικής και πρακτικής για τους ορισθέντες πυρ/κους υπαλλήλους ως εκπαιδευτές για την υπόλοιπη χώρα, οι οποίοι ασκούν μαζί και τα καθήκοντα στα οποία είναι ορισμένοι.

Επιπλέον η από 09-02-2012 απόφαση- εφεύρεση του Α.Π.Σ για ίδρυση «Σχολής Πυρ/στων Πενταετούς Υποχρέωσης» και ο καθορισμός Π.Υ. ως παραρτημάτων αυτής στερείται σχετικών εξουσιοδοτήσεων κατά το άρθρο 2 του Π.Δ. 174/83 όπως αυτό ισχύει και δεν υφίστανται πουθενά τα οριζόμενα του άρθρου 6 παρ1 και 2 για τη διάκριση του προσωπικού της Ακαδημίας και βέβαια δεν υφίσταται διοικητική υπαγωγή των Δ/των των Π.Υ. (απουσιολόγων κατά τη Δ/γη του Α.Π.Σ.) προς το Δ/τη της Πυρ/κης Ακαδημίας κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 12 έως 21 του Π.Δ. 174/83 για τη συγκρότηση, τη διοίκηση και τα καθήκοντα του προσωπικού αυτής.

Η επίκληση ενδεχομένως του ιδρυτικού Αναγκαστικού Νόμου 360/1968 (Α73) της Πυρ/κης Σχολής δείχνει την κρατούσα πολιτική αντίληψη για τη λειτουργία των δομών του Π.Σ. Στο άρθρο 1 παρ2 του «χουντικού» Νόμου του 1968 δίνεται η δυνατότητα, στον «Υπουργό Δημοσίας Τάξεως» μετά από πρόταση του Αρχηγού του Π.Σ., λειτουργίας παραρτημάτων της σχολής Πυρ/στων «εις ετέρας πόλεις της Ελλάδος». Η αρμοδιότητα αυτή δεν έχει μεταφερθεί ως εξουσιοδοτική διάταξη για τη «Σχολή Πυροσβεστών».

Ο Ν.3938/2011 στην παρ 10 εξουσιοδοτεί τον ΥΠ.ΠΡΟ.ΠΟ για τον τόπο, το χρόνο και το είδος της εκπαίδευσης των Πυροσβεστών σε καμία περίπτωση δε τον εξουσιοδοτεί για τη δημιουργία νέας σχολής στην Πυρ/κη Ακαδημία και τη λειτουργία τμημάτων αυτής σε διάφορες πόλεις της χώρας.

Η βιασύνη της πολιτικής ηγεσίας παρέβλεψε το Ν. 3511/2006, άρθρο 12, που ορθά οριοθετεί τις σύγχρονες ανάγκες εκπαίδευσης του Π.Σ., καθορίζει τις σχολές της Πυρ/κης Ακαδημίας και απαιτεί την έκδοση Π.Δ. για ίδρυση νέων σχολών εκπαίδευσης με πρόταση και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Πέραν των ανωτέρω η υλοποίηση αυτής της εκπαίδευσης απέχει «παρασάγγας» από τις προγραμματικές δηλώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για την αναβάθμιση της Πυρ/κης εκπαίδευσης. Η προχειρότητα των επιλογών και η υποβάθμιση- ισοπέδωση της Πυρ/κης εκπαίδευσης γίνονται φανερές στους συμπολίτες μας με την επιλογή σχολών «αστυνομίας», πνευματικών κέντρων εκκλησιών, Δήμων, ακόμα και αιθουσών Νοσοκομείων για την υλοποίησή της. Οι περισσότερες Π.Υ. δε διαθέτουν πύργο ασκήσεων και στίβο εκπαίδευσης (υλοποιείται σ’ αυτές καθημερινή άσκηση των ήδη εκπαιδευμένων πυρ/στων στα επιχειρησιακά τους δρώμενα).

Θα πρέπει τέλος να επισημανθεί το απίστευτο «φαστ –τρακ» των διαδικασιών της εκπαίδευσης, όπου το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των νέων συναδέλφων 5ετούς υποχρέωσης, αντιγράφει σχεδόν ακριβώς, το αντίστοιχο πρόγραμμα εκπαίδευσης της πρώτης εκπαιδευτικής σειράς Πυροσβεστών του 1931. Η διαφορά βέβαια είναι ότι τότε δόθηκαν στους Δοκίμους εκπαιδευτικά βιβλία. Ενώ σήμερα ακολουθείται η νέα μέθοδος “συγκάλυψης της ένδειας” με την ανάρτηση των βιβλίων στο διαδίκτυο. Έτσι δεν μπορεί να βρεί και εφαρμογή η εξαιρετική παραίνεση του σωματείου των εποχικών προς τους εκπαιδευόμενους ” : τώρα στην αρχή ας φροντίσουν και οι συνάδελφοι να ανοίξουν και κανένα βιβλίο και να είμαστε τυπικοί στις υποχρεώσεις μας”. Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η Πολιτική Ηγεσία του Υ.ΠΡΟ.ΠΟ. προφανώς έχει ιδιαιτέρως χαμηλά τα ζητήματα του Πυροσβεστικού Σώματος.

Τέλος με την ευκαιρία θα θέλαμε να ζητήσουμε ταπεινά συγγνώμη στον Υπουργό μας κ. Χρήστο Παπουτσή που συνεχίζουμε να αναδεικνύουμε τα δικά μας «ταπεινά και χαμηλής πολιτικής βαρύτητας» πυροσβεστικά προβλήματα. Επίσης να του ευχηθούμε κάθε επιτυχία στον προσωπικό του πολιτικό αγώνα για την ανέλιξή του στα ύπατα αξιώματα του κόμματός του, ώστε από εκεί να επιλύσει τα χρονίζοντα και φλέγοντα προβλήματα του Πυροσβεστικού Σώματος και πυροσβεστικού προσωπικού.