Συνάντηση της ΕΑΠΣ με αντιπροσωπεία του ΚΚΕ
Την Δευτέρα 16-07-2012 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Δ.Σ. της ΕΑΠΣ με τη βουλευτή του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου.
Από την πλευρά της ΕΑΠΣ παρουσιάστηκε η δεινή οικονομική θέση που έχουν περιέλθει οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι, μετά τη μνημονιακή πολιτική, καθώς και οι τραγικές ελλείψεις που παρουσιάζει ο μηχανισμός της πυροπροστασίας της χώρας. Από την πλευρά του ΚΚΕ, η Δ. Μανωλάκου δεσμεύθηκε για την άμεση προώθηση των αιτημάτων των πυροσβεστών, θέματα για τα οποία ήδη το ΚΚΕ έχει καταθέσει σειρά ερωτήσεων και αναφορών.
Το ΚΚΕ θα στηρίξει και θα προωθήσει τα αιτήματα των πυροσβεστών, επισήμανε στην τοποθέτησή της η βουλευτής του ΚΚΕ, τονίζοντας ότι «τα προβλήματα που υπάρχουν δεν μπορούν να κρυφτούν. Το ζήτημα όμως είναι τι θα γίνει άμεσα και εδώ υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική ευθύνη». Σχολιάζοντας σκωπτικά την κατάσταση με τους συμβασιούχους εργαζόμενους, σημείωσε ότι «δεν είναι δυνατόν να απαγορεύονται οι φωτιές… μετά τις δέκα (σ.σ. όταν τελειώνει το ωράριό τους), δεν υπάρχει συμφωνία με τον εμπρηστή ή το ατύχημα». Η βουλευτής του Κόμματος τόνισε ακόμα πως «εμείς αναδεικνύουμε το θέμα της δασοπυρόσβεσης ανά περιοχή», λέγοντας ότι συνολικά «το Πυροσβεστικό Σώμα το θέλουμε αποστρατιωτικοποιημένο».
Όσον αφορά τα μισθολογικά αιτήματα των πυροσβεστών, η Δ. Μανωλάκου είπε πως «διαφωνούμε με τα επιδόματα, γιατί εύκολα κόβονται και ζητάμε αυξήσεις των μισθών», προσθέτοντας ότι «έχουμε διαφωνίες με τις χρηματικές ποινές που επιβάλλονται στην Πυροσβεστική καθώς και με το σύστημα μεταθέσεων». Μάλιστα, επισήμανε ότι η Πυροσβεστική Υπηρεσία έχει «πολύ περισσότερες ευθύνες σε σχέση με τις δυνατότητές της και το προσωπικό που διαθέτει».
Σχολιάζοντας την παροχή πυροσβεστικών υπηρεσιών στους κατασκευαστές δρόμων, η Δ. Μανωλάκου δήλωσε ότι είναι «επιλεκτική φύλαξη», αφού «το κράτος παίρνει μέτρα για την εξυπηρέτηση της άρχουσας τάξης και όχι του λαού» και «κάνει επιλογή σε ποιον θα χορηγήσει τις υπηρεσίες του». Τέλος υπενθύμισε ότι το ΚΚΕ έχει καταθέσει πρόταση νόμου για την κατάργηση του μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων, όμως «αυτό δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς τη συμμετοχή του λαϊκού κινήματος